તને નથી ખબર, મને નથી ખબર...
તને નથી ખબર,મને નથી ખબર, નોખી એ વાટ આવવાની,,
કાં મંઝિલ મુસાફર માર્ગ કાં જમાનાની રીતરસમ ફાવવાની.
તરે છે એટલે આપણું વહાણ,,લોક આપણી પ્રીતથી અણજાણ,
ન રાહમાં આવી શીલા , નથી ઊભા માર્ગે ખડક પાષાણ,
જમાનાને જાણ થશે,પૂરી કોશીશ થાશે તરતી નાવ ડૂબાડવાની,
તને નથી ખબર,મને નથી ખબર, નોખી એ વાટ આવવાની,,
ગગન લાગે પ્યારું,, આંખમાં ભરી કરીએ પોતાનું સારુ,
આભમાં ઊડાન થશે એકધારું, આવશે કોઇ પાંખ કાપનારુ,
આવશે એક,સાંકડી થતી ગલી, સૌની નજરને ન ભાવવાની,
તને નથી ખબર,મને નથી ખબર, નોખી એ વાટ આવવાની,,
પ્રણયનું હોવું જોઇએ અલગ એક નગર,જગ જેનાથી બેખબર,
સાખ આપવા ગગનમાં ચાંદ, સૂરજ, તારા ને હોય આ તરુવર.
હાથમાં હાથ,,ઇજાજત જ્યાં ચાર આંખો વડે સ્વપ્ન એક સજાવવાની
-લતા ભટ્ટ('પનઘટ' કાવ્યસંગ્રહમાંથી)
