विश्व क्षितिजापालिकडचे
विश्व् क्षितिजापलीकडचे
वाऱ्यावर तरंगत बकुळीचा सुवास ,
झाली सांजवेळ , रोजचीच उदास
दिवेलागणीचे चमचम , लुकलुक दिवे
अजूनही आत्म शोधात झाड अंधारात उभे
व्याकुळ मनाने ऐकते दूर देवळातील घंटानाद
होऊन जाते मी देऊळच पूर्ण , देऊ लागते "त्या " ला साद
गेलेल्यांच्या सावल्या मनात कोरलेल्या
येणाऱ्यांची प्रतीक्षा डोळ्यात काजळलेली
बकुळ, देऊळ , घंटानाद संपणार आहे सारेच
क्षितिजापलीकडचे असणार आहे विश्व् निराळेच ....
सुषमा ठाकुर
