આવ ને
લાગણી નામની ઔષધિ લાવ ને,
પારખું શ્વાસનું થાય તું આવ ને.
વાદળી નીતરે એમ હું નીતરું,
આંખમાં યાદનું ઝાડવું વાવ ને.
રાતભર જાગશે સ્વપ્ન છે શબ્દનું,
ઊંઘવું છે ગઝલને તું બોલાવ ને.
ભાવ જો હું પણાનો જશે તે પછી,
આફતો ના તણાવી શકે નાવ ને.
મોહ માયા વઘી કેમ આ પિંડમાં,
કલ્પને ભીતરેથી તું ખોદાવ ને.
કલ્પેશ બારીઆ 'કલ્પ'
