मायेची चार फुले
निघाली ती ओंझळीत घेऊन जाईची फुले
दिली वृन्दावनाला चार तिने मायेची फुले
हातात होती परडी माझ्या आजीच्या गोल
लंगडत होती ती अन कधी जायचा तोल
माझ्या चिमुकल्या हातात दोन द्यायची फुले
राहिलेली ती देवाला दररोज वहायची फुले
ना राहिली आज्जी नी ना राहिली ओंजळ
तरी परवापर्यंत स्वप्नांत माझ्या यायची फुले
वैभव कुलकर्णी