આદત...
આદત ક્યાં હતી કોઈ રાહ જોવાની,
અંતરમાં રાખેલા થોડા માન ની અસર હતી...
તરવાનું શીખ્યો નહીં, એ શોખ ન હતો,
દરિયા નાના ન પડી જાય એ દરકાર હતી...
હસે સુંદરતા નો નશો કદાચ તો,
પ્યાલો તો મેં પણ ખાલી જ રાખ્યો હતો...
પીવાની આદત ન હતી એમ ક્યાં હતું,
પણ આવાં નશા ની લત લાગી ન હતી...
ઉડી શકતાં હશો કદાચ યૌવનના ઉન્માદ થી,
મારી પાંખો પણ ક્યાં લાચાર હતી...
આદત ન હતી પાછળ છોડવાની કોઈ ને,
એટલે બસ પાંખો ફફડાવી ન હતી...
લાચાર બનવાનો સ્વભાવ જ ન હતો,
પણ હૈયામાં વસાવી અનુભવની આશ હતી...
તોડવા માટે તો ક્યાં દયા રાખું જ છું,
બસ સપનાઓ તોડવાની આદત ન હતી...
