લાવ લંબાવું,મને દે હાથ ઠાકુર

હું ના છોડું કદિ,તારો સાથ ઠાકુર

મંગળા કરાવીને,તું જોને જાગ્યો

ને સુતો નથ હું,આખી રાત ઠાકુર

વસ્ત્ર-અલંકારથી,તુ સજ-ધજ થયો

ને પહેરવા આલ્યું,અહીં ખાદ ઠાકુર!

લે,ભોગ નિત-યોગ,જો તને સૌ ધરેને

મને થાળી એ દેખાય,કેમ ભાત ઠાકુર?

તારી આસ-પાસ,રહે નિત-નવી લીલા

ને અહીં ભીંતે પડે,છે પડઘાટ ઠાકુર!

જે તું છો એ હું છું,ને હું છું એ તું છો

તો આવ જોવે છે,કોની તું વાટ ઠાકુર?

નારે’ વીંટી-નથણી,કંઈ ભી નાજોઈએ

હું પહોંચાડી દઉં,તને તારે ઘાટ ઠાકુર

દેખી વૃંદાવન તું,દોડી ને ભાગજે

ના,હું નહિ આવું કાંઈ,તારી સાથ ઠાકુર

સખી-સખા સંગ તું,ખેલ કરી બાદ આવ

હું જોઉં છું અહિયાં,જ તારી વાટ ઠાકુર

સૂરજ ઠળતા પહેલાં,વેલેરો આવજે

પડવીના જોઈએ,હો રાત ઠાકુર

નાવ પલટી ને પાછું,પહોચવું છ સ્થાને

હે!સમજી ગયો ને,તું વાત ઠાકુર?

હું ના છોડું કદિ,તારો સાથ ઠાકુર

કે’લાવ, લંબાવું મને દે હાથ ઠાકુર!

ઝલક