अल्लख निरंजन
अल्लख निरंजन
दत्त माझ्या संकटाला धावले
सुख तयांनी परतुनी ते आणले ||धृ||
नाम जपतो भक्त जेव्हा आतुनी
राहतो आनंद हृदयी व्यापुनी
भाव ओळखले मनीच्या आपले ||१||
नाम दत्ताचे मुखाशी नांदते
भक्त होण्या भाग्य तेव्हा लाभते
मागतो आदेश त्यांनी जाणले ||२||
सोड आता मी पणाला माणसा
का करावा गर्व आणिक लालसा
तू जसा होता तसा तुज पोसले ||३||
काल होते आज नाही राहिले
दत्त पाठीशी उभे ते वाचले
मागतो का वाचण्याचे दाखले ||४||
पूण्य गाठीशी सदा बांधू चला
श्री गुरू दत्ता म्हणू गाऊ चला
बालकाच्या सारखे सांभाळले ||५||
लक्ष दत्ताचे असे भक्तांवरी
थांबले आनंद देण्या मज घरी
इच्छिता अल्लख निरंजन बोलले ||६||
©®सौ.प्रज्ञा कुलकर्णी
#राज्ञी
वसमत
