વિશ્વકલાકાર
"વિશ્વકલાકાર"
ધરબી ધરતીમાં જોને નાનકડા બીજે
પોતાની સમૂળી જાત
ઓગાળ્યું અસ્તિત્વ આખુંય એનું
રચવાને નવીનતમ ભાત..
માટી માંહી થી જળ સીંચ્યા મૂળિયાએ
ને પાંગર્યો ત્યાં લીલેરો ઉત્સવ
સૂરજદાદા એ આપ્યા આશિષ એને
આંબવાને આકાશના અંગ
વાયરા ને મૌસમનો સ્નેહ સ્પર્શયો એને
ઝૂમેછે એ ચારેય દશ
નાનીશી કળીએ તાણ્યું ત્યાં ડોકુ ને
ફૂલડાં એ વેર્યા ત્યાં રંગ
મહેંકી માટી ને રસ પીએ પતંગિયા
ગાયછે વસંતના ગીત
અકળ કરામત "વિશ્વ કલાકાર" તારી
વણસમજે નમાવીએ તને શીશ..
"તુ"
