વાજાં : (1) ઘોડાં, (2) વાજિંત્રો વાજોવાજ : વેગથી વારણાં : મીઠડાં વારવું : અટકાવવું વાળાક : વાળા રાજપૂત અને વાળા કાઠીઓનો પ્રદેશ વાંઢ્યો : દુકાળમાં ઢોરઢાંખર, ઘરવખરી સાથે સલામત પ્રદેશમાં હિજરત કરે તે વાંધાળું : વાંધા-વચકાવાળું, તકરારી વાંસળી : રૂપિયા રાખવાની સાંકડી થેલી કે જે કમરની આસપાસ બંધાય છે. વાંભ : (1) ગાયભેંસોને બોલાવવાની ગોવાળોની બૂમ, (2) લંબાવેલા બે હાથ જેટલું માપ વીજળી : તલવાર વીયા : સંતાન વેકરો : રેતી વેઢ : ફેરવીને નાનું-મોટું થાય તેવું આંગળીનું ઘરેણું, ફેરવો (ભારતની તળપદ જાતિઓના પુરુષો વિશેષ પહેરે છે) વેણ્ય : નાની નદી વેધ વચકા : રિસામણાં, મનદુ:ખ વેન : હઠ વેંતવા : વેંત જેટલું વોડકું : પહેલી જ વખત વિંયાવાની તૈયારી હોય તે ગાય વોળાવિયા : મુસાફરીમાં રખેવાળ વોંકળો : નહેર, નાની નદી વ્યાળું : વાળુ, રાત્રિનું ભોજન વ્રહમંડ : બ્રહ્માંડ, આકાશ શાદૂળો : સિંહ (શાર્દૂલ પરથી) શામધર્મ : સ્વામી-ધર્મ, નિમકહલાલી
|
|
|
શેલાયું (નોંજણું) : દોહતી વખતે ગાયના પાછલા પગ બાંધવાનું ટૂંકું દોરડું. પગ છોલાય નહીં માટે એ ગાયપુચ્છ કે બકરીના વાળમાંથી બનાવે (શેળાયું પરથી) સગતળિયું : જોડાની અંદરનું પાતળું અસ્તર સનકારા : આંખોના ઉલાળા, ઇશારા સફરી : (સફર કરના૨) વહાણ સમ વરળક : ભાલાના ચમકારાનું દૃશ્યાત્મક વર્ણન સમણવું : વીંઝવું સમસ્યા : સંકેત, યુક્તિ સમો: સમય સરગાપર : સ્વર્ગ સંચોડા : કુલઝપટ સંજળ : જળથી ભરપૂર સાબદી : તૈયાર સામધર્મ : સ્વામીભક્તિ સાં : છાયા સાંકળ : ડોક સાંગ : ભાલાને મળતું શસ્ત્ર સાંઢ્ય : સાંઢણી. સાંતી: એકસો વીઘાં જમીન, (25 વીઘા = એક એકર), એક ખેડૂત એકલપંડ્યે, એક હળ ખેડી, વાવી, લણી શકે તેટલી જમીન સિસકારો : દાંતમાંથી નીકળતો વેદના-સ્વર સીરખ : (1) પરણતી વખતે કાઠિયાણી પહેરે છે તે પાનેતર, (2) બનાત સીસાણો : સીંચાણો, બાજ, શકરો બાજ સુખડી : ભાતું, ટીમણ સુખડું : મીઠાઈ સુગલો : આનંદ સુરાપરી : સ્વર્ગાપુર
|
|
|