ભય-2

ગુલશને ખલીલને નીચે ધકેલી દીધો.

ગુલશનમાં અચાનક આવેલા બદલાવથી ખલીલ એકદમ આશ્ચર્યચકિત હતો. તે સમજવામાં અસમર્થ હતો કે થોડા સમય પહેલાં જ તેના સપનાંની મલ્લિકા તેના પર મરી રહી હતી, તો પછી અચાનક તેને શું થયું ..?

તેણે આવું કેમ કહ્યું ?

"આ સુંદરતા તારી ગુલામ નથી ..? તારા નાપાક શરીરને મારાથી દૂર રાખ ..!"

તે ખુલ્લેઆમ ધમકી આપી રહી હતી કે જો ખલીલ તેને સ્પર્શશે તો તે રાખમાં ભળી જશે.

કંઈક અનુચિત બન્યુ હતું. ગુલશન ક્યારેય આવું બોલી ન શકે. એ તો મારી જિંદગી છે. ખલીલ વિચારતો હતો.

ક્યારથી એ હુસ્નની મલ્લિકા ખલીલની બાહોમાં સમેટાઈ જવા તત્પર હતી.

તે પોતાના કૌમાર્યની સંપદા ખલીલના ચરણાંમાં ધરી દેવા માંગતી હતી.

હુસ્નના અમૃત કુંભની બુંદ-બુંદ ખલીલના ચરણોમાં ન્યોછાવર કરી દેવા માગતી હતી, પણ આવું ન થયું. ખલીલને થોડો આંચકો લાગ્યો. તે ભયભીત થઈ ફૂલોથી શણગારેલા પલંગ પર બેઠો.

"અરે ..! તું મારાથી આટલો દૂર કેમ બેઠો છે ..?"

અચાનક ગુલશનનુ સ્વરૂપ બદલાયું.

"હવે વિલંબ શું છે?  તમને શરમ આવે છે ..?

થોડી વાર પહેલાં જ શાયરાના અંદાજમાં મને બાહોમાં ભરી લેવા માગતા હતા ..?

મારા વિના એક ક્ષણ પણ તમારાથી રહી તો શકાતુ નથી.

" હવે આવી જાઓ અને આ માદક નજરોમાં ખોવાઈ  જાઓ ..! "

એક ઉઘાડુ રૂપ કયામત વરસાવે છે  અને તમે છો કે આ શરબતી હોઠોનો જામ પીધા વગર નિષ્ક્રિય બેઠા છો.."

ગુલશન ફરી ખલીલને ખુલ્લુ આહવાન  આપી રહી હતી. પરંતુ ખલીલે થોડા સમય પહેલાં જે જલવો જોયો હતો. ખલીલ ફરી વાર એવું બનશે એવા વિચાર માત્રથી નર્વસ હતો. એનું આખું ભરાવદાર બદન ખલીલના મનને સળગાવતું હતું.

તેનો સમય કેટલો કમનસીબ હતો ..? શબાબે હુસ્ન

ખલીલની રુહ સાથે ભળી જવા તૈયાર હતું.

ખલીલ હવે એ ઉફનતા જલવાને સ્પર્શ કરવામાં ગભરાતો હતો.

"શું થયું છે ..?"

ખલીલને લાગ્યું જાણે ગુલશનને કાંઈ જ ખબર નથી.

તેણીએ જે કર્યું તેનાથી તે અભાન હતી. અત્યારે તે ગુલશનને કંઇ કહેવા માંગતો ન હતો!

તેણે એ માટે ગુલશનને એટલું જ કહ્યુ.

"આજે મારી તબિયત સારી નથી લાગતી ..! તુ આરામ કર..!  જાઓ આજે તુ બચી ગઈ. પણ કાલે હું નહીં છોડુ.

બે દિવસની ભેગી મજા માણીશ..! "

ખલીલની વાત સાંભળ્યા પછી ગુલશનનો ચહેરો ફીકો પડી ગયો.

"હવે મારા પ્રાણ પ્યારાને અચાનક શું થયું ..?"

મારા શરીરમાં આગ લગાવી . પલટી મારી લીધી આ રીતે મને એકલી મૂકશો તો મરી જઈશ મારા પ્રાણપ્યારા..!

"પણ ઠીક છે .. તમારી તબિયત નાદુરસ્ત લાગે તો આરામ કરો .. અને આમ પણ ગુલશન તમારી જ છે.

જ્યારે તમે ઇચ્છો, ત્યારે તમે તમારું જીવન મહેંકાવી શકો છો ..! "

તેણે ખલીલના તેજસ્વી ચહેરાને ચુંબન કર્યુ. ખલીલને એ ગુલાબી મખમલી અંગની મલ્લિકાને અપલક જોતો રહ્યો.

તેના આંતરિક વસ્ત્રોમાંથી છતી થતી ગોળાઈઓને જોતો એ બેડ પરથી ઉભો થઈ ગયો.

તેને ડર હતો કે જો તે થોડી વાર ગુલશનની બાજુમાં બેઠો, તો એ પોતાના મનને રોકી શકશે નહીં. અને હવે તે ફરીથી જલિલ થવા માંગતો ન હતો. દિવાલની સામે એક મખમલી સોફો મૂકેલો હતો. જો કોઈને સૂવું હોય, તો તે આરામથી સૂઈ શકે. ખલીલ ઓશિકા લઈ સોફા તરફ આગળ વધ્યો, ત્યારે ગુલશન નારાજ થઈ ગઈ..

તેની નારાજગી તેના શબ્દોમાં ઉભરી આવી.

".શાયર સાબ .. તમે મારી બાજુમાં પલંગ પર સૂઈ શકો છો..!" તેને ભરોસો રાખો, હું રાત્રે કોઈ ઉલ્ટી સીધી ક્રિયા નહીં કરુ "

"ના રે ...!" મુસ્કુરાવાનો પ્રયાસ કરતાં ખલીલે કહ્યું.

"તમે ક્યાંક મારા પર બળાત્કાર કરશો ..?"

ખલીલની વાત સાંભળીને ગુલશનને મીઠા

ગુસ્સાથી ઓશીકું ઉપાડીને ખલીલ પર ઘા કર્યો માર્યો ..!"

"મારે બળાત્કાર કરવો હોય તો હું આવીને કરીશ, માય ડીઅર .!"

પછી એ પોતાની બેડપર એવી સુતી કે ખલીલનો ચહેરો સીધો તેની આંખમાં રહે.

ખલીલ ન ઈચ્છતાં પણ પલંગ પર સૂતો હતો.  બંને એકબીજાને જોઈ રહ્યા હતાં.

ગુલશન સમજી શકી નહીં કે અચાનક ખલીલે તેની સાથે અંતર કેમ બનાવ્યું ..

અને ખલીલ વિચારતો હતો.

મારી ગુલશન મારી હોવા છતાં પણ મારી ન હતી..!

આખરે રહસ્ય શું હતું ..? સમજવા માગતો હતો એ.

રાતનો લગભગ એક વાગતો  હતો.

પોતાની પત્ની હનીમૂનના દિવસે નજરની સામે અધખુલ્લા કપડાંમાં સુતી હોય ત્યારે ઉંઘ કોણે આવવાની હતી..

તે કરવટ બદલી રહ્યો હતો.

ઘણા પ્રયત્નો કર્યા પછી ગુલશન સૂઈ ગઈ. અચાનક તેના શરીરમાં સળવળાટ થયો.

તેણે પોતાના પગ વાળીને ધુંટણથી ઉપર ઉઠાવ્યા.

ગુલશનને જોઈ ખલીલ આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયો

ગુલશનના ચહેરા પર એક નશીલુ સ્મિત હતુ.

તેના હોઠ ખુલી-બંધ થઈ રહ્યા હતા.

તેણીએ હાથ ઉંચો કર્યો અને પોતાના  ચહેરાને પંપાળવા લાગી. તે વારંવાર ગળુ ઉંચકી રહી હતી.

એવું લાગી રહ્યું હતું કે કોઈ તેના શરીર સાથે રમી રહ્યું છે.

કોઈક તેના આખા શરીરને હળવાશથી સહેલાવી રહ્યુ હતું.

અને ગુલશન તેના હોશ ગુમાવી રહી હતી.

તે આખા શરીરને મરોડી રહી હતી.

પછી તેનું મોં ખોલ્યું. તેને પીડા અનુભવી.

મીઠી પીડા.

જે તેના ચહેરા પર સાફ કળાતુ હતું.

ખલીલ તેની ક્રિયાઓ જોઈને અંદર સળગી રહ્યો હતો ..!  ડરી ગયો હતો.

એવું લાગી રહ્યું હતું કે ગુલશન તેના પલંગ પર એકલી ન હતી.

કોઈ તેની સાથે હતું

અને તે મદહોશ બની સંવનનમાં કોઈને સાથ દઈ રહી હતી ..

ખલીલને કાપો તો લોહી ન નીકળે ..એવી તેની હાલત થઈ.

એની  મલકા-એ હુસ્નનુ શરીર તૃપ્તિની આહલાદક અનુભૂતિમાં અનુભવી રહ્યુ હતું.

        (ક્રમશ:)