ઈચ્છા મૃત્યુ

તે આછા ગુલાબી રંગના ગાઉનમાં આડી પડેલી હતી, કદાચ ઘણાં વર્ષોથી તે આમ જ હતી. તેની આંખો સાવ નસીલી દવાના ઘેનમાં અને વેદનાથી ભરેલી હતી.એણે મને નજીક બોલાવ્યો. મેં એને પંપાળીને થાબડી.એને બેઠાં થવું હતું. એની નજર મારાં ખીસામાં રહેલી પેન અને હાથમાં રહેલા પેડ પર હતી.

એણે ઈશારાથી કહયું  પેન અને કાગળ.......

મેં એનો પગ સીધો કરી એને બેસાડીને કહયું મિસિસ નાયક   નિરાંતે, તમે ઈશારાથી અમે ડોક્ટર દર્દી ની ભાષા સમજી શકીએ છીએ.

તેના  વેર વિખેર વાળ ને મોઢા પરથી સરખા કરતાં એ કંઈક બોલવા માંગતી હતી. એ વર્ષોથી આમ જ પડી હતી.એનો રોજનો નિયમ  અસ્મિત અને પોતે આંખો થી  વાતો કરતાં તો ઈશારાથી. જો  પંક્તિ ભાનમાં ના હોય તો મી. નાયક એક ચિઠ્ઠી મૂકી જતો.એ આવે અને અઢળક વાતો કરી જતો રહે, ક્યારેક એ રડે તો એનાં ગયાં પછી આ રડે, અજીબ પ્રેમ હતો બન્ને નો. બન્ને એકબીજાને દર્દ માં જોઈ શકતાં નહોતા પણ રહી પણ ક્યાં શકતાં હતાં.

મોઢામાં લાળ સાથે એ બોલી "કોઈ આશા નથી?

મેં કહયું "હું કંઈ સમજ્યો નહીં......

કરચલી વાળા મોઢે સહેજ ફિકકુ હસતાં એ બોલી"માત્ર પીડા".....

એને તપાસવા મેં ચાદર ખસેડી, એનાં રૂ ના દડા જેવું પેટ ઢમઢોલ થઇ ગયું હતું, એનાં  નિસ્તેજ થઇ ગયેલાં અક્કડ પગ અને જાણે કંઈક કહી રહ્યાં હતાં.

મિસિસ નાયક તમારા માટે આ પોચી છાલ વાળા સંતરા, અને આ સુકાયેલી દ્રાક્ષ જે તમને ભાવે છે એ મિસ્ટર નાયક આપી ગયાં છે. અને કહી ને ગયાં છે કે ઘેન નું ઈન્જેકશન એ આવે પછી જ આપું હું. કારણ આજે velentine day છે અને એ હમણાં આવતાં જ હશે. હું બીજા રાઉન્ડ માં આપની મુલાકાત લઈશ.

એણે આજીજી કરી પેન અને પેડ માગ્યું.મેં મારી સાથે આવેલ સિસ્ટર ને ઈશારો કરી આપવા કહયું. એનાં ચહેરા પણ હળવું સ્મિત હતું...

                         ********

બીજા રાઉન્ડ માં જવાની મને ઉતાવળ હતી. કારણ એ કપલ મારું ફેવરિટ હતું. ઘણાં વર્ષો થી એમનો મૌન પ્રેમ અને સ્પર્શની ભાષા મને આકર્ષતી..

હું રૂમ નમ્બર 143માં પ્રવેશયો. કેટલું અજીબ આ પ્રેમીઓનો  રૂમ નમ્બર કોડ વર્ડ માં કહેતો હતો આઈ લવ યુ....

હું અંદર પ્રવેશયો.....

એ બન્ને આલિંગનની મુદ્રામાં હતાં..... અને આંખો માં  આંસુની ધોધમારવર્ષા.....

મને જોઈ એ બન્ને સ્વસ્થ થયાં...

બન્ને એ એક એક કાગળ મારાં હાથમાં આપ્યું અને કહયું આજે સાંજે બીલ ચૂકવી અમે રવાના થઈશું.

આ નિર્ણય મારાં માટે ઠેસ દાયક હતો. કારણ?

હજું પંક્તિ મેડમએકદમ

મિસ્ટર  અસ્મિત નાયક બોલ્યા જાણું છું... આ એકદમ સ્વસ્થ નથી, અરે હું પણ સ્વસ્થ ક્યાં છું? એનાં માટે રોજ રોજ પોચી છાલની સંતરા લાવવી છતાંય એનાં ગાળામાં ઉતરે નહીં એક પણ ટીપું એ શું રમત વાત છે?

એનાં દવા વાળા, બ્રશ કર્યા વગરના મોઢામાં મારે મેં ચૂસેલી સંતરાનો રસ  ડાઇરેક્ટ એનાં  મોઢામાં પીવડાવવો શું આસાન છે? મારી ચોખ્ખી  ખળ ખળ જીભ એની  દવા વાળી લાળને અડે છે ત્યારે મને પીડાની કારમી કિકીયારી  રોજ માર્યા કરે છે.

કેટલો અજીબ પ્રેમ છે અમારો.... જરા અડીએ તો હમણાં સળગી ઉઠશે બન્ને ના હ્નદય.. dr.સાહેબ આપ ઈલાજ કરો  છો છતાં રોજ રીબાતા અમે બન્ને......  આ વાંચો તમારી ગાંડી દર્દીનો પ્રેમ પત્ર....

અને હા મારે નીકળવું પડશે. આ પતે એટલે દવા ના ઘેનમાં ડુબાડતા પહેલાં આ મારો લખેલો પત્ર એને વાંચી સંભળાવજો.મેં એમનો પત્ર ખીસા માં મુક્યો..

મેં મારું જ નોટ પેડ મિસિસ નાયકના પરાણે લખાયેલા ઈન્જેકશનની સોય વાળા હાથના અક્ષરોથી સજ્જ જોયું. મેં વાંચવાની શરૂઆત કરી.......

My love સાંભળ આટલા વર્ષો કોમામાં રહ્યાં અને મરણ સૈયા પર આમ બેડ પર રહ્યાં પછી  અત્યારના  રાષ્ટ્રપતિ કોણ છે એ નથી ખબર એટલે રાષ્ટ્ર કાઢી  પતિને  એક અરજી કરી કંઈક કહેવા માંગુ છું.                    

   મારાં પ્રિય

પ્રથમ અને આખરી પ્રેમ ને.............

                   મારી મરજી મારું મૃત્યુ

જન્મ થાય છે એજ દીવસથી મૃત્યુ તો એક દિવસ આવવાનું છે એ નક્કી હોવા છતાં આપણે એ સત્યથી ભાગીએ છીએ.

પણ અત્યારે મરવાની મારી તૈયારી છે. ટૂંકા કે લાંબા-ગાળાની માંદગીથી, રિબાઈ રિબાઈને મરવાનું  મને સ્વીકાર્ય નથી. હું નથી ઈચ્છતી  કે મારું જીવન  દવા, ઈન્જેકશન કે વેન્ટીલેટર પર જીવન્ત રાખવામાં આવે.

મારી દવાઓનો ખર્ચો મારાં પરીવાર, દોસ્તો અને બીજા જરૂરિયાત અને મધ્યમ વર્ગના લોકોને મળે એમ ઈચ્છું છું.

ઈચ્છા-મૃત્યુથી  મારા જીવનનો અંત આવે એવું માનું છું.  કારણ, હું દ્રઢપણે માનું છું કે, મારું જીવન મારા માટેની ઈશ્વરની અમૂલ્ય ભેટ છે.અને મને જે આપ્યું એ ખુબ સરસ અને ભરપૂર આપ્યું છે.હું મારાં સાજા અંગો  અન્ય કોઈને  આપી જીવન્ત રહીશ જ.

હું જાણું છું મેં બધું માણી લીધું એટલે એટલે મારાં ચાહનારા ને આમ  અધવચ્ચે છોડી ને જાવાનું વિચારું છું. પણ સાંભળ હું તમારામાં કાયમ જીવતી રહીશ.

મને તમારું જીવન લેવાનો પણ અધિકાર નથી. પણ  હું માંદગીથી, અણધાર્યા અકસ્માતથી કે કોઈપણ કુદરતી રીતે મરણને આવકારવા તૈયાર નથી.

સ્વેચ્છા-મૃત્યુ કે ગૌરવપૂર્ણ મૃત્યુની વાતમાં મારો સહકાર આપી મારાં મરણને  યાગદાર બનાવવા તને વિનવું છું.

તને નવાઈ લાગતી હશે મારાં સ્વેચ્છા-મૃત્યુ વિશે કરેલી વાતથી પણ મને નવાઈ લાગતી નથી.કારણ આજે નહીં તો કાલે જવાનું જ છે ને..

એય પથારીમાં  દવા ના ડોઝ લઈને રિબાઈ રિબાઈને મરવા હું માગતી નથી. હું માણસ છું અને માણસ તરીકે જીવવા ઇચ્છું છું. એ જ રીતે માણસ તરીકે જ ગૌરવથી મરવા પણ સક્ષમ ને કટિબદ્ધ છું.

મને ઇચ્છા થાય ત્યારે માણસ તરીકે સ્વેચ્છાએ મરવાનો અધિકાર કુદરતે જ આપેલો છે.

માફ કરજે સાથે રહેવાનો અધિકાર  જાતે જ છીનવી રહી છું.

તને ખુબ માનું છું અને પ્યાર કરું છું, તારી દરેક વાત  માનું પણ છું., પણ મારી આ વાતમાં તારી  દખલગીરી હું સ્વીકારીશ નહીં.

મારી તમામ રચના તારા નામે કરતી જઉ છું. મને એમાં જીવન્ત રાખજે.

હું તારા  દળદાર પુસ્તક વાંચવા આવતાં જન્મમાં તત્પર રહીશ.

આત્મહત્યા કાયદાકીય ગુનો છે એટલે નહીં પણ હું કાયર નથી, અને નાસીપાસ પણ નથી થયેલી બસ હમણાં છેલ્લાં  દિવસો માં મને  સ્વેચ્છા-મૃત્યુ માટેની તીવ્ર ઇચ્છા થઈ છે.

મને પોતાનું ગૌરવભર્યું મૃત્યુ – સ્વેચ્છા-મૃત્યુ – પસંદ કરવાનો અધિકાર હોવો જ જોઈએ.

માનવજીવન પવિત્ર છે, મારો પ્રેમ પણ એટલો જ પવિત્ર છે તારા માટે, પણ જીવનની પવિત્રતાના સમર્થક બની ને

માત્ર તને ના ગમેએટલે  મારે  પોતાના જીવનને કાઢી નાખવાનો અધિકાર નથી? 

માનવજીવનને ગમે તે ભોગે વળગી રહેવાની આ કેવી મથામણ અને આવો કેવો પ્રેમ  જેમાં તું પણ હેરાન થાય.

દરેક માણસ માટે મૃત્યુ અનિવાર્ય છે. આપણે કહી શકીએ કે, દરેક માણસને ગૌરવપૂર્ણ મૃત્યુનો હક્ક છે. પરંતુ એમાં સીધી કે આડકતરી રીતે સ્વેચ્છા-મૃત્યુ મને પામી લેવાં દે.

મને અસહ્ય દુઃખ અને વેદના નથી જ. પણ હા કંઈક તો જરૂર છે જે મને જીવવાની પ્રેરણા નથી આપી રહ્યું. કદાચ આપણો પ્રેમ બાધા રૂપ થાય એમ છે એટલે તને તમામ બંધનમાંથી મુક્ત કરું છું.

બસ ! સ્વેચ્છા મૃત્યુ જ મારી પસંદગી છે.

તારી "પંક્તિ "🙏😘💃

આ વાંચી હું ત્યાં જ ફસડાઈ પડ્યો. અસ્મિત પર શું વીત્યું હશે એ  હું અનુભવી શકતો હતો.... એ માણસ ને કોણ સાંભળશે? એનાં પ્યારા બચ્ચાઓ ને સંભાળતો અને પાછો અહીં એની કેન્સર ગ્રસ્ત  પત્નિ ને રોજે રોજ મળવાનું ના ચૂકતો અને....... અત્યંત પ્રેમ કાળજી સભર અસ્મિતને આવી  પીડા આપવા પંક્તિનું હ્નદય કેમ ચાલ્યું હશે?

મને મારાં પ્રત્યે નફરત થઈ, હા મને પણ નવાઈ લાગી શું કામ? શું ખરેખર મારામાં લાગણીઓ મરી પરવારી હતી. પ્રેમ અને પીડા માં માત્ર પૈસા કમાવવા એજ મારો ધ્યેય હતો. શું ખરેખર મેં જેટલી ઇમર્જન્સી અને ક્રિરીટીકલ સીચ્યુએશન ક્રિએટ કરી હતી એ ખરેખર હતી ?

એક દિવસના બેડ ચાર્જ અને દવાના પૈસા મને અંદરો અંદર કરડવા લાગ્યાં.

કેન્સર ખરેખર મટી શકે છે, એનાં ઉપાય ના બદલે અમે સતત તણાવ જ કરતાં રહ્યાં.

અનાયાસે મારો હાથ મારાં ખિસ્સા તરફ ગયો. અમુક કડકડતી નોટો સાથે અસ્મિતનો પત્ર હાથમાં આવ્યો.

હવે મેં એ વાંચવાની શરૂઆત કરી.મેં મિસિસ નાયક ને બેઠાં થવા કહ્યું, એ પરાણે બેઠી થઇ...

એણે કહયું હું ઠીક છું આપ વાંચી શકો છો.

મેં બોલવાનું શરૂ કર્યું....

મારી પ્રિય એવી....... 

હા દરેક પરિસ્થિતિ માં પ્રિય એવી  મારી પંક્તિ....

તને જાણ છે ને હું તો તારા પર મરું છું ત્યારથી જ જયારે તને પહેલી વાર જોઈ હતી ત્યાર થી જ..

મરતો તો હું રહ્યું છું ક્ષણે ક્ષણ તારા માટે... તારા પર....

તારા ઈચ્છા મૃત્યુ ની ઈચ્છા ત્યારેજ પુરી થશે જયારે તારા પહેલાં હું જઈશ.

મારો પ્રેમ તને ક્યારેય બાધા રૂપ નહીં રહે... હું જ નહીં રહુ તો ક્યાંથી બાધાઓ તને નડવાની છે...ખરેખર બહુજ દુઃખ પહોચાડ્યું આ લખી ને તે... મારા હૃદય પર શું વીતી રહ્યું છે તે કદાચ કલ્પના બહાર છે...પણ તને આવું લખવાનું ને મારા હૃદય પર ઘા કરવાનું બહુ જ ગમે છે...

મારો પ્રેમ આવી રીતે નાસી પાસ થઈ જાય એવું તો મેં ક્યારેય કલ્પના પણ નહોતી કરી.. તારી હિમ્મતની મે સદાય દાદ આપી છે.. આજે આમ આવી વાતથી મારૂં હૃદય તુટી ગયું છે..બહુજ દુઃખ થયું છે...તારે આમજ ઈચ્છાઓ રાખવી'તી તો મને આટલો પ્રેમ શું કામ આપ્યો..તારી આ ઈચ્છા માત્ર ને જ હું સહન નથી કરી શક્તો..કદાચ આજની રાત મારા માટે ખૂબ જ અસહ્ય હશે...સવાર વહેલી પડે તો સારુ..નહીતો મારી નનામી નક્કી છે..

તારા પર મરતો, તારા પહેલાં મરી રહેલ તારો અસ્મિત....

આ વાંચતા મારી આંખો રડી  રહી હતી. મારાં માં લાગણીઓ હજી જીવંત હતી. હું માણસ હતો પૈસા કમાવાવવાનું સાધન નહીં.

મારી નજર પંક્તિ તરફ પડી. એણે  હાથમાની સોય કાઢી નાખી હતી. એ બળ જબરી પૂર્વક આંસુ સાથે ઉભી થઇ રહી હતી.. એ લથડી પડી એને પકડતા મેં  ઇમર્જન્સી બુમ પાડી.

ને તરત જ મારાં મને પૂછ્યું ખરેખર ઇમર્જન્સી???

મારી બુમ સાંભળી વોર્ડ બોય તરત દોડતાં આવ્યો. મેં ખોટું ખીસા માંથી  ગાડી ની ચાવી કાઢી એને આપતાં કહયું મારું ગાડી કાઢો, એમ્બયુલેન્સની જરૂર નથી...

હું પંક્તિ ને મારી ગાડીમાં બેસાડીને અસ્મિત જોડે લઈ ગયો.

એનો હાથ પંક્તિ ના હાથમાં હું બોલ્યો  મરવા માટે જોડે મુકવા કરતાં જીવાડવા તારી પાસે રાખ....

બન્ને ને એકબીજા પર મરતાં જોઈ મેં પૈસા કમાવવાની મારી વૃત્તિ ને ઈચ્છા મૃત્યુ આપી એમના પ્રેમની અંજલી અર્પણ કરી.

પારુલ અમીત"પંખુડી".