ઘટે
"ઘટે"
માધવ,
આ "હું" લઈને તો હું કેટલુય ભટકી.
અટકી,છટકીને વળી વચ્ચે ક્યાંક લટકી.
હવે આ હું પણાની મટકી જો ફૂટે
માધવ, તો જ કાંઈક ઘટે....
મારગ લાંબો ટૂંકો કે સાંકડો
એની નોહતી ખબર.
અનેકોનેક મુસાફરો સંગ કાપી સફર.
સામાન આ" હુંપણાં"નો સૌની સંગ ઠેઠથી ઠેઠ.
પોટલા આ "હુંપણા"ના છૂટે
માધવ ,તો જ કાંઇક ઘટે....
તારીને મારી વચાળે આતે કેવું અંતર.
તું આપ મને એવો કોઇ મંતર.
આ તું...તું...તું....ને
હું...હું...હું..નો
ભાર ભેદને ભરમ ટૂટે.
માધવ,"હું" ને "તું" મળે મરેને મટે
તોજ કાંઈક ઘટે..
...."તુ"
