આરવ, એક લેખક, શહેરના ઘોંઘાટ અને લેખનની પ્રેરણાના અભાવથી કંટાળીને શાંતિની શોધમાં 'મેઘાલયપુર' નામના એક નાના, વરસાદી હિલ સ્ટેશન પર આવે છે. ત્યાં તેની મુલાકાત 'પુસ્તક અને કોફી' નામના એક કેફેની માલિકણ કાવ્યા સાથે થાય છે. કાવ્યા, જે પ્રકૃતિ સાથે ઊંડાણપૂર્વક જોડાયેલી છે, તે આરવ માટે પ્રેરણાનો સ્ત્રોત બને છે.
વરસાદી વાતાવરણ, તેમની વચ્ચેની ગહન વાતો અને કાવ્યાના સાનિધ્યમાં, આરવને માત્ર લખવાની ખોવાયેલી પ્રેરણા જ નથી મળતી, પણ તે પોતાની જાતને અને પ્રેમને પણ શોધી કાઢે છે. તેમનો સંબંધ મિત્રતાથી આગળ વધીને એક મૌન પણ અતૂટ પ્રેમમાં પરિણમે છે, જે મેઘધનુષના રંગોની જેમ તેમના જીવનને ભરી દે છે.
વાર્તાના અંતમાં, જ્યારે આરવને મુંબઈથી તેની નવી નવલકથાની સફળતાના સમાચાર મળે છે, ત્યારે તેની સામે કારકિર્દી અને પ્રેમ વચ્ચે પસંદગી કરવાનો સંઘર્ષ ઊભો થાય છે. અંતે, તે સમજે છે કે તેની સાચી ખુશી અને ઘર કાવ્યા સાથે મેઘાલયપુરમાં જ છે. તે પોતાનું કામ પૂરું કરીને હંમેશા માટે કાવ્યા પાસે પાછા ફરવાનો નિર્ણય કરે છે, આમ વાર્તા પ્રેમની જીત અને સાચી શાંતિની શોધ પર પૂરી થાય છે.
Kaklotar Ghanshyam
