કોઈની એટલે કે કોઈ વિદ્વાન સત્પાત્રની કૃપાદૃષ્ટિએ ન ચઢે એ રીતની, ત્વરિતતાથી અલપઝલપ રીતિથી ગઝલ સંગ્રહ નામે – ‘હું ભીના રૂમાલમાં શોધું વમળ’ 1984માં પ્રગટ કર્યો. 1984થી 1996 સુધી સાહિત્યની કર્દમલીલા જોઈને 1997થી 2017 સુધી કર્દમગ્રસ્ત વામપાદને સતત ધોયા કર્યો અયત્નથી. 1984થી 1996 સુધીનાં કેટલાંક અછાંદસ કાવ્યોનો સંગ્રહ 2021માં, ‘ભાવસૂત્ર’ નામે રજૂ કર્યો. ભાવકોની અર્થપ્રીતિને લક્ષ્યમાં લઈ 400 જેટલાં ભાવકશ્રેષ્ઠોને સંગ્રહની પીડીએફ પહોંચતી કરીને ગદગદિત થઈ જવાયું. એ પછીનું સોપાન તે –‘સોમ્તાતનો ઊંટ’ - ગદ્યપદ્ય લધુનવલ!
કેટલીક ભ્રાંતિઓ, પરંપરાઓ, એ પછી સાહિત્ય સ્વરૂપ વિશેની કે સરેરાશ સમજ વિષયક હોય એના ઉત્થાપનનો આ ઉપક્રમ છે. અહીં ભાવકની મનોસૃષ્ટિને સૂર્ય નમસ્કાર કરાવવાનો યત્ન છે અને એટલે તત્પુરતો અહીં સર્જક અને ભાવક એમ ઉભયપક્ષે આ એક એસીડ ટેસ્ટ છે - તત્સંબંધે આ લખાણને - ડાબા પગના અંગૂઠેથી વાંચવાની લઘુનવલનો - શુભાગ્રહ ચરિતાર્થ થશે. આપના વામ પાદાંગૂષ્ઠે શબ્દજ્યોતિ પ્રકાશો એજ મનોવાંછા!
પરેશ દવે
