मी सौ. सोनल गुरुनाथ शिंदे, मी रत्नागिरी ला - देवरुख मध्ये राहते....मला ( देवश्री, अनुश्री ) नावाच्या दोन मुलीं आहेत.. घरं, संसार सगळं सांभाळून मुलीं शाळेत गेल्यावर जसा वेळ मिळेल तसं मी लिखाण करते....मी स्त्रियांच्या वाटयाला आलेले दुःख, त्यांचे प्रश्न तुमच्यासमोर कथा रूपात मांडत जाते,...More
मी सौ. सोनल गुरुनाथ शिंदे, मी रत्नागिरी ला - देवरुख मध्ये राहते....मला ( देवश्री, अनुश्री ) नावाच्या दोन मुलीं आहेत.. घरं, संसार सगळं सांभाळून मुलीं शाळेत गेल्यावर जसा वेळ मिळेल तसं मी लिखाण करते....मी स्त्रियांच्या वाटयाला आलेले दुःख, त्यांचे प्रश्न तुमच्यासमोर कथा रूपात मांडत जाते, वाचकांना माझे लिखाण आवडत गेले आणि मी अजून अजून लिहीत गेले...वाचकहो - असेच माझ्या लिखाणावर प्रेम करत रहा..
Book Summary
( वयाच्या तिशीनंतर कमी उंची मुळे एका कमी शिकलेल्या मुलाबरोबर लग्न करून सासूरवास भोगणारी विद्या ..... आणि प्रेमात पडून आपल्या आयुष्याची वाट लावणारी सरिता ...... अशा ह्या दोघींचा जीवनप्रवास ह्या कादंबरी मध्ये आहे.....)
( विद्या उच्चशिक्षित असूनही – लग्नानंतर सासरी तिला दिली गेलेली वागणूक, तिला कायम तू चांगली नोकरीला आहेस म्हणून तुला माज आहे असं सतत तिला बोलणारा नवरा, सासू कायम विद्या जास्त शिकलेली असल्यामुळे ती आपल्या लेकापेक्षा वरचढ ठरू नये, म्हणून प्रयत्न करत राहिली ,विद्या शांत राहून सगळ सहन करत गेली म्हणून तिला झालेला त्रास, तिने वेगळ होण्याचा निर्णय घेतला खरा पण निर्णयाचा परिणाम काय तर तिच्या मुलाने मानसिक त्रास झाल्यामुळे केलेली आत्महत्या..... )
( सरिता – जिने एका मुलावर खरं प्रेम केलं, त्याच्याबरोबर लग्न करण्यासाठी ती तिचं सधन असलेलं माहेर सोडून आली खरी पण त्याने काय केलं तर तिला नेवून कुंटणखाण्यात विकलं, एक चांगल्या श्रीमंत कुटुंबातली मुलगी क्षणिक प्रेमाला भुलली आणि वेश्या व्यवसायात जावून पडली, इथून सुटल्यावर वयाने खूप मोठ्या असणार्या माणसाशी लग्न करून राहू लागली , पण नशिबाने साथ सोडली, तो एका आजाराने वारला..... पुन्हा एकटी पडली, माहेर कधीच तुटलं होत... पुन्हा वीस वर्षाने तिला माहेरचे स्वीकारणार का .... आणि तिच्या आयुष्यात सुख येणार का..... ..विद्याच्या मुलीने सरिताची भावनिक गरज ओळखून तिच्या कुटुंबापर्यंत तिला पोचवण्यासाठी केलेली खटपट. आयुष्याच्या शेवटी सरिता एका कंपनीची मालकीण होते.... ) हे सर्व वाचण्यासाठी कादंबरी नक्की वाचा.......
सौ. सोनल गुरुनाथ शिंदे.