મૂળે હું રહ્યો ફિલ્મી જીવડો, એટલે સમજણ સાથે સિનેમા જોતો થયો ત્યારથી સ્વ. રાજકપૂરની એક લાક્ષણિકતા, જે મને ખુબ ગમતી થઇ તે હતી, દરેક ફિલ્મોમાં તેમની વિવિધ કથાવસ્તુ. અને તે પછી છેલ્લાં બે દસકા દરમિયાન એ પરંપરા જોઈ રહ્યો છું, સંજય લીલા ભણસાલીની ફિલ્મોમાં. એટલે ‘લાલની રાણીનું આધાર કાર્ડ’ નવલકથાનું કથાબીજ અંકુરિત થયું કંઇક અલગ કરવાના ફીતુરથી. આજીવન અવ્વલ નંબરે રહેલાં મારા એકમાત્ર આદર્શ શ્રી. અમિતાભ બચ્ચન અભિનીત મારી પસંદીદા ફિલ્મ ‘મેં આઝાદ હૂં’થી પ્રેરિત થઈને આ નવલકથા લખવાનો આરંભ તો કર્યો પણ, આગળ જતાં કથા કંઇક અવળે રસ્તે ફંટાઈ ગઈ… પણ અંતે વાર્તાના એક સશક્ત પાત્રએ સ્વ સાથે મારો પરિચય કરાવતાં મને એક નવી ઓળખ સાથે ટ્રમ્પકાર્ડ જેવું આધારકાર્ડ મળી ગયું. આજે પણ જયારે સ્વ સાથે સાક્ષાત્કાર કરવાનું મન થાય અને આ નવલકથાના ચુનીંદા સંવાદ વાંચું ત્યારે, મને જેટલું હસાવે છે, તેટલું રડાવે પણ છે. રાજકારણની પૃષ્ઠભૂમિ પર લખાયેલી વાર્તા લખતાં વિચારતો હતો કે, કોણ વાંચશે? પણ જયારે ડીજીટલ પ્લેટફોર્મ પર અપેક્ષા કરતાં અનેક ગણી વંચાઈ અને વખણાઇ. ત્યારે કંઇક અલગ લખવાના અભરખાનો અખતરો કરતાં જે ખતરાનો ભય હતો, તે ટળી ગયો. વર્ષ ૨૦૨૦ના મધ્યમાં લખાયેલી આ કથાના આધારસ્તંભ અને એકે હજારા જેવા પાત્ર ‘તરુણા’, કે જેને વાંચકો આજ સુધી ભૂલી નથી શક્યા. એ નિરાકાર અક્ષરદેહી ‘તરુણા’ એ માનવદેહી લેખકને નવજીવન બક્ષ્યું. એક નવા નિશાળિયા જે હજુ માંડ લખતાં શીખી રહ્યાં હોય, એવાં લેખક માટે આથી મોટી ઉપલબ્ધિ બીજી શું હોઈ શકે? જેમ કોઈ નાનું બાળક પોઢી જાય ત્યારે પણ તેનું મનગમતું રમકડું સાથે લઈને જ સુવે, તેમ હું પણ સતત કલમ ઝાલી રાખું છું, ફરી કોઈ ‘તરુણા’ નવા નામ અને રૂપ સાથે મને અનાયસે મળી જાય, અને મારું અક્ષરપાત્ર ભરી દે તેવી અંનત પ્રતીક્ષામાં.
Vijay Raval
